چگونه ضایعات پیش‌سرطانی دهانه رحم را شناسایی کنیم؟

ضایعات پیش‌سرطانی دهانه رحم از جمله تغییرات غیرطبیعی در سلول‌های این ناحیه هستند که در صورت عدم تشخیص و درمان به‌موقع، می‌توانند به سرطان دهانه رحم تبدیل شوند. این تغییرات معمولاً بدون علامت آشکار آغاز می‌شوند و به همین دلیل، بسیاری از زنان از وجود آن‌ها بی‌اطلاع می‌مانند تا زمانی که در غربالگری‌های دوره‌ای شناسایی شوند. مهم‌ترین عامل بروز این ضایعات، عفونت پایدار با ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) است که از طریق تماس جنسی منتقل می‌شود. شناسایی زودهنگام با تست پاپ اسمیر یا HPV، و پیگیری درمانی دقیق، می‌تواند از پیشرفت بیماری جلوگیری کند. سبک زندگی سالم، واکسیناسیون علیه HPV و مراجعه منظم به دکتر زنان متخصص سرطان رحم، از راهکارهای مهم پیشگیری به‌شمار می‌روند. افزایش آگاهی زنان درباره این ضایعات و اهمیت غربالگری، نقشی کلیدی در حفظ سلامت و جلوگیری از ابتلا به سرطان دهانه رحم دارد.

انواع ضایعات پیش‌سرطانی دهانه رحم (Cervical Intraepithelial Neoplasia – CIN)

ضایعات پیش‌سرطان دهانه رحم (Cervical Precancerous Lesions) به تغییرات غیرطبیعی سلول‌های پوشش دهانه رحم گفته می‌شود که اگر درمان نشوند، ممکن است در طول زمان به سرطان دهانه رحم تبدیل شوند. این ضایعات معمولاً توسط عفونت مزمن ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شوند.

• CIN 1 (ناحیه پیش‌سرطانی درجه ۱): تغییرات خفیف در سلول‌ها، معمولاً خودبه‌خود از بین می‌روند.
• CIN 2 (ناحیه پیش‌سرطانی درجه ۲): تغییرات متوسط، نیازمند پیگیری و درمان است.
• CIN 3 (ناحیه پیش‌سرطانی درجه ۳): تغییرات شدید، احتمال بالای پیشرفت به سرطان، نیازمند درمان فوری.

علل و عوامل خطر

• عفونت مزمن با انواع پرخطر ویروس HPV (بخصوص HPV 16 و 18)
• شروع رابطه جنسی در سن پایین
• داشتن شرکای جنسی متعدد
• ضعف سیستم ایمنی (مثلاً HIV)
• استعمال دخانیات
• عدم انجام غربالگری منظم

روش‌های تشخیص

• پاپ اسمیر (Pap smear)
• تست HPV
• کولپوسکوپی

ضایعات CIN‑1 vs CIN‑3: چه زمانی نیاز به مداخله فوری است؟

مقایسه ضایعات CIN-1 و CIN-3 و نیاز به مداخله فوری:

ضایعات CIN-1 (Cervical Intraepithelial Neoplasia 1)

• تعریف: تغییرات خفیف و سطحی در سلول‌های اپیتلیال دهانه رحم.
• طبیعت: اغلب خودبه‌خود بهبود می‌یابد و پیشرفت به سرطان بسیار نادر است.
• مداخله:
  • معمولاً نیاز به درمان فوری نیست.
  • پیگیری منظم با تست پاپ اسمیر و/یا HPV هر 6 تا 12 ماه توصیه می‌شود.
  • در صورت ماندگاری یا پیشرفت ضایعه ممکن است مداخله درمانی لازم شود.

ضایعات CIN-3

• تعریف: تغییرات شدید و پیش‌سرطانی در سلول‌های اپیتلیال دهانه رحم.
• طبیعت: ریسک بالایی برای تبدیل شدن به سرطان سرویکس دارند.
• مداخله:
  • نیاز به درمان فوری و جدی وجود دارد.
  • درمان شامل برداشت ضایعه (LEEP، کنتزکسیون، یا درمان‌های جراحی موضعی) است.
  • پیگیری دقیق بعد از درمان ضروری است.

جمع‌بندی و زمان مداخله فوری

• CIN-1: معمولاً پیگیری و کنترل کافی است، مداخله فوری نادر است مگر در موارد خاص.
• CIN-3: مداخله فوری و درمان ضروری است به منظور جلوگیری از پیشرفت به سرطان.

خطرات HPV پرخطر (۱۶/۱۸) در ضایعات پیش‌سرطانی

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) پرخطر، به ویژه تیپ‌های 16 و 18، مهم‌ترین عوامل ایجاد ضایعات پیش‌سرطانی و سرطان دهانه رحم هستند. در ادامه، خطرات HPV پرخطر (16/18) در ضایعات پیش‌سرطانی توضیح داده شده است:

افزایش خطر پیشرفت ضایعات پیش‌سرطانی به سرطان تهاجمی

تیپ‌های 16 و 18 بیشترین ارتباط را با CIN-2 و CIN-3 دارند که ضایعات پیش‌سرطانی شدید محسوب می‌شوند.

احتمال تبدیل ضایعات CIN-3 به سرطان تهاجمی سرویکس در حضور HPV 16/18 بسیار بیشتر است.

پایداری عفونت

عفونت با HPV پرخطر خصوصاً 16 و 18 تمایل به پایداری طولانی‌مدت دارد که ریسک پیشرفت ضایعه را افزایش می‌دهد.

برخلاف HPV کم‌خطر که معمولاً خودبه‌خود رفع می‌شود، این تیپ‌ها کمتر پاکسازی می‌شوند.

ایجاد تغییرات ژنتیکی و سرطانی شدن سلول‌ها

پروتئین‌های E6 و E7 ویروس HPV 16/18 با مهار پروتئین‌های سرکوب‌کننده تومور (p53 و Rb) باعث از دست رفتن کنترل چرخه سلولی و تکثیر غیرقابل کنترل سلول‌ها می‌شوند.

این مکانیسم‌ها مسیر پیشرفت به سرطان را تسهیل می‌کنند.

مقاومت به درمان و نیاز به مداخله جدی‌تر

ضایعات مرتبط با HPV 16/18 ممکن است نسبت به درمان‌های معمولی مقاومت بیشتری داشته باشند.

نیاز به پیگیری و مداخله دقیق‌تر و زودهنگام وجود دارد.

خطر بیشتر در افرادی با سیستم ایمنی ضعیف

افراد با نقص ایمنی (مانند HIV مثبت‌ها) در صورت ابتلا به HPV 16/18، ریسک بالاتری برای پیشرفت ضایعات دارند.

وجود HPV تیپ 16 یا 18 در ضایعات پیش‌سرطانی یک عامل هشدار دهنده مهم است که نشان‌دهنده احتمال بالای پیشرفت ضایعه به سرطان است.
لذا، پیگیری منظم، تشخیص زودهنگام و درمان به موقع ضایعات مرتبط با HPV پرخطر حیاتی است.

نقش پاپ اسمیر و کولپوسکوپی دو مرحله‌ای

نقش پاپ اسمیر و کولپوسکوپی دو مرحله‌ای در غربالگری و تشخیص ضایعات پیش‌سرطان دهانه رحم بسیار مهم است. در ادامه، کاربرد هر کدام و چگونگی انجام کولپوسکوپی دو مرحله‌ای توضیح داده شده است:

پاپ اسمیر (Pap smear)

• هدف: غربالگری اولیه برای شناسایی تغییرات سلولی غیرطبیعی در سلول‌های دهانه رحم.
• کاربرد:
  • شناسایی ضایعات پیش‌سرطانی (مثل CIN-1، CIN-2، CIN-3) و حتی سرطان در مراحل اولیه.
  • تشخیص عفونت‌های ویروسی مثل HPV (در نمونه‌گیری‌های خاص).
• ویژگی‌ها:
  • تست غیر تهاجمی، سریع و کم‌هزینه.
  • نیاز به انجام منظم هر 3 تا 5 سال (بسته به ریسک بیمار و نتایج قبلی).
• محدودیت‌ها:
  • گاهی نتایج مثبت کاذب یا منفی کاذب دارد.
  • برای تشخیص دقیق‌تر و تعیین وسعت ضایعه نیاز به بررسی بیشتر است.

کولپوسکوپی دو مرحله‌ای (Two-step Colposcopy)

• تعریف: کولپوسکوپی یعنی بررسی دقیق و بزرگنمایی شده دهانه رحم با استفاده از ابزار خاص (کولپوسکوپ) برای مشاهده ضایعات مشکوک.
• دو مرحله‌ای یعنی:
  • مرحله اول: استفاده از محلول‌های مخصوص مانند اسید استیک (سرکه) برای برجسته‌کردن ضایعات سفید (acetowhite lesions).
  • مرحله دوم: استفاده از محلول ید (لوگول) که به سلول‌های سالم رنگ می‌دهد ولی ضایعات غیرطبیعی رنگ نمی‌گیرند (Schiller test).
• کاربرد:
  • تعیین دقیق محل و وسعت ضایعه.
  • هدایت بیوپسی از نواحی مشکوک برای تشخیص قطعی.
  • کمک به تصمیم‌گیری درمانی (مانند نیاز به جراحی یا درمان‌های موضعی).
• مزایا:
  • افزایش دقت تشخیص نسبت به پاپ اسمیر.
  • کمک به تفکیک ضایعات خوش‌خیم از پیش‌سرطانی و سرطانی.

جمع‌بندی نقش آنها در تشخیص و مدیریت:

پاپ اسمیر بهترین ابزار غربالگری اولیه است.

در صورت نتایج غیرطبیعی پاپ اسمیر، کولپوسکوپی دو مرحله‌ای برای بررسی دقیق‌تر انجام می‌شود.

کولپوسکوپی و بیوپسی، تشخیص قطعی و درجه‌بندی ضایعات را ممکن می‌سازد.

این دو مرحله مکمل هم هستند و با هم، بهترین کنترل را برای پیشگیری از پیشرفت ضایعات پیش‌سرطانی به سرطان ایجاد می‌کنند.

عوامل تغذیه‌ای محافظ: فولات، ویتامین B12 و ریبوفلاوین

عوامل تغذیه‌ای محافظ مانند فولات، ویتامین B12 و ریبوفلاوین نقش مهمی در پیشگیری از ضایعات پیش‌سرطان دهانه رحم و کاهش خطر ابتلا به سرطان دارند، به خصوص در زمینه عفونت‌های HPV پرخطر.

فولات (Folate)

• نقش:
  • فولات در سنتز DNA و اصلاح آن نقش کلیدی دارد.
  • کمک به بازسازی و ترمیم سلول‌های آسیب‌دیده دهانه رحم.
• اثر محافظتی:
  • کمبود فولات باعث افزایش خطر بروز جهش‌های ژنتیکی و ناپایداری ژنتیکی می‌شود که می‌تواند پیشرفت ضایعات پیش‌سرطانی را تسریع کند.

مطالعات نشان داده‌اند مصرف کافی فولات با کاهش شیوع ضایعات پیش‌سرطانی و سرطان دهانه رحم مرتبط است.

ویتامین B12

• نقش:
  • ویتامین B12 به همراه فولات در متابولیسم اسیدهای نوکلئیک و سنتز DNA نقش دارد.
  • برای متیلاسیون DNA که در تنظیم بیان ژن‌ها و جلوگیری از جهش‌ها موثر است، حیاتی است.
• اثر محافظتی:
  • کمبود ویتامین B12 می‌تواند باعث اختلال در ترمیم DNA و افزایش ریسک تغییرات پیش‌سرطانی شود.
  • سطح مناسب B12 در خون با کاهش پیشرفت ضایعات دهانه رحم مرتبط است.

ریبوفلاوین (ویتامین B2)

• نقش:
  • نقش مهمی در فرایندهای متابولیکی و تولید انرژی سلولی دارد.
  • به عنوان آنتی‌اکسیدان عمل کرده و از سلول‌ها در برابر آسیب اکسیداتیو محافظت می‌کند.
• اثر محافظتی:
  • آسیب اکسیداتیو یکی از مکانیسم‌های آسیب DNA در ضایعات پیش‌سرطانی است.
  • مصرف کافی ریبوفلاوین می‌تواند به حفظ سلامت سلول‌ها و کاهش آسیب‌های DNA کمک کند.

دریافت کافی این ویتامین‌ها از طریق رژیم غذایی متنوع شامل سبزیجات برگ‌دار، گوشت، لبنیات و غلات کامل، می‌تواند به محافظت در برابر پیشرفت ضایعات پیش‌سرطانی کمک کند.

مکمل‌های این ویتامین‌ها در برخی موارد و تحت نظر پزشک ممکن است مفید باشد.

تاکید بر تغذیه سالم به عنوان بخشی از پیشگیری و مدیریت ضایعات پیش‌سرطان دهانه رحم توصیه می‌شود.

سرما درمانی یا لیزر؟ مقایسه روش‌ها برای CIN‑2/3

مقایسه سرما درمانی (کرایوتراپی) و لیزر (کولپوسکوپی با لیزر) در درمان ضایعات CIN-2 و CIN-3:

سرما درمانی (کرایوتراپی)

• روش:
  • انجماد ضایعه با استفاده از نیتروژن مایع یا دی‌اکسید کربن.
  • سلول‌های غیرطبیعی در اثر سرما تخریب می‌شوند.
• مزایا:
  • روش سریع، ساده و نسبتا کم‌هزینه.
  • معمولاً در مراکز بهداشتی اولیه قابل انجام است.
  • عوارض جانبی کمتر و بهبودی سریع‌تر.
• معایب:
  • عمق تخریب کمتر نسبت به لیزر.
  • مناسب برای ضایعات کوچک و سطحی.
  • احتمال باقی ماندن ضایعه در موارد عمیق‌تر یا گسترده‌تر بیشتر است.
  • عدم امکان نمونه‌برداری دقیق هنگام درمان (برخلاف بیوپسی).
• موارد کاربرد:
  • بیشتر در ضایعات CIN-1 و برخی CIN-2 کوچک به کار می‌رود.
  • در CIN-3، بسته به وسعت، کاربرد محدودتری دارد.

لیزر (مانند لیزر CO2)

• روش:
  • استفاده از اشعه لیزر برای تبخیر یا برش ضایعات پیش‌سرطانی.
  • امکان تخریب با دقت بالا و عمق کنترل شده وجود دارد.
• مزایا:
  • امکان برداشت کامل ضایعه با دقت بالا.
  • امکان کنترل عمق و وسعت درمان.
  • می‌توان همزمان نمونه‌برداری دقیق انجام داد.
  • نتایج درمانی بهتر در ضایعات CIN-2 و CIN-3 گسترده یا عمیق.
• معایب:
  • نیاز به تجهیزات تخصصی و اپراتور ماهر.
  • هزینه بالاتر نسبت به کرایوتراپی.
  • ممکن است عوارضی مثل خونریزی، درد یا اسکار باقی بگذارد.
• موارد کاربرد:
  • روش انتخابی برای درمان ضایعات CIN-2 و CIN-3.
  • در ضایعات بزرگ یا عمیق‌تر ترجیح داده می‌شود.

برای ضایعات CIN-3 معمولاً توصیه می‌شود درمان‌های با دقت و عمق بیشتر مانند لیزر یا روش‌های جراحی موضعی (LEEP) انجام شود تا ریسک باقی ماندن ضایعه کاهش یابد.

ضایعات پیش‌سرطانی و بارداری

ضایعات پیش‌سرطان دهانه رحم (مثل CIN) و بارداری رابطه مهمی دارند که مدیریت آنها نیازمند دقت و توجه خاص است. در ادامه نکات کلیدی درباره ضایعات پیش‌سرطانی و بارداری آورده شده است:

شناسایی و تشخیص در بارداری

بسیاری از زنان در دوران بارداری برای اولین بار یا در روند مراقبت‌های بارداری، تحت غربالگری پاپ اسمیر قرار می‌گیرند.

اگر پاپ اسمیر غیرطبیعی باشد، کولپوسکوپی با دقت انجام می‌شود.

بیوپسی‌های سطحی معمولاً بدون مشکل قابل انجام است و به تشخیص کمک می‌کند.

رفتار ضایعات پیش‌سرطانی در بارداری

اغلب ضایعات CIN-1 و CIN-2 خفیف در دوران بارداری ثابت می‌مانند یا حتی بهبود می‌یابند.

ضایعات CIN-3 ممکن است پایدار بمانند ولی پیشرفت سریع به سرطان در بارداری بسیار نادر است.

عفونت HPV و ضایعات پیش‌سرطانی معمولاً تحت تأثیر هورمون‌های بارداری تغییرات زیادی نمی‌کنند.

مدیریت و مداخله درمانی

درمان قطعی (مثل لیزر، LEEP، کرایوتراپی) معمولاً تا بعد از زایمان به تعویق می‌افتد مگر در موارد نادر که ضایعه بسیار مشکوک به سرطان تهاجمی باشد.

پیگیری دقیق با کولپوسکوپی در طول بارداری اهمیت دارد.

درمان‌های تهاجمی در بارداری ممکن است باعث خونریزی یا زایمان زودرس شوند، بنابراین فقط در موارد ضروری انجام می‌شوند.

زایمان و پس از آن

ضایعات پیش‌سرطانی معمولاً تأثیری بر روند زایمان طبیعی ندارند و زایمان سزارین لزوماً توصیه نمی‌شود.

پس از زایمان، پیگیری و درمان کامل ضایعات انجام می‌شود.

در صورت ضایعات شدید، درمان‌های موضعی بعد از زایمان برای پیشگیری از پیشرفت ضایعه ضروری است.

نکات مهم

تشخیص دقیق و پیگیری منظم، کلید موفقیت در مدیریت ضایعات پیش‌سرطانی در بارداری است.

پرهیز از درمان‌های تهاجمی غیرضروری در طول بارداری به منظور حفظ سلامت مادر و جنین.

آموزش و اطلاع‌رسانی به مادران درباره اهمیت پیگیری پس از زایمان.

عوامل خطر پیشرفت CIN

عوامل خطر پیشرفت ضایعات CIN (Cervical Intraepithelial Neoplasia) به سرطان سرویکس، کمک می‌کنند تا تشخیص دهیم کدام بیماران نیاز به پیگیری و مداخله سریع‌تر دارند. مهم‌ترین عوامل خطر عبارتند از:

نوع و تیپ HPV

عفونت با ویروس HPV پرخطر، به ویژه تیپ‌های 16 و 18، مهم‌ترین عامل خطر پیشرفت CIN به سرطان است.

پایداری عفونت HPV پرخطر احتمال پیشرفت را افزایش می‌دهد.

درجه و شدت ضایعه CIN

ضایعات CIN-3 نسبت به CIN-1 و CIN-2، ریسک بسیار بالاتری برای تبدیل به سرطان دارند.

ضایعات با سلول‌های غیرطبیعی گسترده و عمیق بیشتر در معرض پیشرفت‌اند.

سیستم ایمنی ضعیف

بیماران با نقص ایمنی مثل افراد مبتلا به HIV/AIDS، تحت درمان‌های سرکوب‌کننده سیستم ایمنی (مثل پیوند عضو)، یا بیماران دیابتی ریسک بالاتری دارند.

سیستم ایمنی ضعیف نمی‌تواند به خوبی ویروس HPV را پاکسازی کند.

سیگار کشیدن

نیکوتین و مواد سمی سیگار باعث تضعیف سیستم ایمنی موضعی و افزایش آسیب DNA در سلول‌های دهانه رحم می‌شوند.

سیگار کشیدن یکی از عوامل مهم افزایش ریسک پیشرفت ضایعات CIN است.

سن

زنان جوان‌تر بیشتر دچار عفونت HPV می‌شوند اما ضایعات آنها معمولاً خودبه‌خود بهبود می‌یابد.

در زنان مسن‌تر، پایداری ضایعات و ریسک پیشرفت بیشتر است.

عوامل جنسی و رفتاری

تعداد زیاد شرکای جنسی، شروع رابطه جنسی در سنین پایین و تماس مکرر با HPV ریسک را افزایش می‌دهند.

استفاده نکردن از کاندوم می‌تواند ریسک ابتلا و پیشرفت ضایعات را بیشتر کند.

کمبود عوامل تغذیه‌ای محافظ

کمبود ویتامین‌های B (فولات، B12، ریبوفلاوین) و آنتی‌اکسیدان‌ها باعث افزایش آسیب DNA و ریسک پیشرفت می‌شوند.

بارداری مکرر و زایمان‌های متعدد

ممکن است به دلیل تغییرات هورمونی و فیزیولوژیک، ریسک پیشرفت ضایعات کمی افزایش یابد.

ضایعات پیش‌سرطانی بدون علامت

ضایعات پیش‌سرطانی بدون علامت (CIN)

طبیعت ضایعات پیش‌سرطانی بدون علامت

اغلب ضایعات پیش‌سرطانی دهانه رحم مانند CIN-1، CIN-2 و CIN-3 در مراحل اولیه هیچ علامت بالینی مشخصی ندارند.

به همین دلیل این ضایعات اغلب به صورت اتفاقی در جریان غربالگری پاپ اسمیر یا کولپوسکوپی کشف می‌شوند.

چرا بدون علامت هستند؟

ضایعات پیش‌سرطانی هنوز به مرحله‌ای نرسیده‌اند که باعث خونریزی غیرطبیعی، درد یا علائم واضح شوند.

سلول‌های غیرطبیعی در لایه‌های سطحی یا عمقی اپیتلیوم قرار دارند و اغلب دردی ایجاد نمی‌کنند.

اهمیت غربالگری

چون این ضایعات بدون علامت‌اند، غربالگری منظم پاپ اسمیر بهترین روش برای تشخیص به موقع آنهاست.

در صورت عدم غربالگری، ضایعات می‌توانند به مرور به سرطان تهاجمی تبدیل شوند.

نشانه‌های احتمالی در مراحل پیشرفته (اما نادر)

خونریزی بین قاعدگی یا بعد از رابطه جنسی.

ترشحات غیرطبیعی واژن.

درد در ناحیه لگن (معمولاً در سرطان‌های پیشرفته، نه ضایعات پیش‌سرطانی).

اقدامات لازم در ضایعات بدون علامت

پیگیری منظم با تست پاپ اسمیر و در صورت لزوم کولپوسکوپی.

درمان ضایعات با درجه بالا (CIN-2/3) حتی اگر علامتی وجود نداشته باشد.

آموزش به بیماران درباره اهمیت مراجعه منظم به پزشک.

غربالگری HPV در ایران

در ایران، غربالگری ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) به‌ویژه برای پیشگیری از سرطان دهانه رحم، به‌طور رسمی در دستورالعمل‌های بهداشتی کشور قرار دارد. این برنامه در مراکز بهداشتی و درمانی تحت نظارت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی اجرا می‌شود.
روش‌های غربالگری HPV در ایران
تست پاپ اسمیر (Pap Smear)

آزمایش HPV (HPV DNA Test)
برنامه غربالگری در ایران
زنان ۳۰ تا ۶۵ سال:

توصیه می‌شود که این گروه از زنان هر ۵ سال یک‌بار تست پاپ اسمیر و آزمایش HPV را انجام دهند.
زنان ۲۱ تا ۳۰ سال:

توصیه می‌شود که این گروه از زنان هر ۳ سال یک‌بار تست پاپ اسمیر را انجام دهند.

مراکز انجام تست HPV در ایران

تست‌های HPV و پاپ اسمیر می‌توانند در مراکز بهداشتی و درمانی دولتی، مطب‌های خصوصی و آزمایشگاه‌های معتبر انجام شوند. در بسیاری از مراکز بهداشتی، این خدمات به‌صورت رایگان یا با هزینه کم ارائه می‌شود.
اهمیت غربالگری HPV
تشخیص زودهنگام: غربالگری منظم می‌تواند به شناسایی زودهنگام تغییرات سلولی در دهانه رحم کمک کند.

پیشگیری از سرطان: با شناسایی و درمان به‌موقع تغییرات پیش‌سرطانی، می‌توان از بروز سرطان دهانه رحم جلوگیری کرد.

غربالگری HPV در ایران به‌عنوان یک ابزار مهم در پیشگیری از سرطان دهانه رحم شناخته می‌شود. با انجام منظم تست‌های پاپ اسمیر و HPV، می‌توان از سلامت زنان محافظت کرده و از بروز این نوع سرطان جلوگیری کرد.

سخن پایانی

ضایعات پیش‌سرطانی دهانه رحم زمانی اهمیت بیشتری پیدا می‌کنند که بدانیم این مرحله، بهترین فرصت برای پیشگیری کامل از بروز سرطان است. در این مرحله، سلول‌ها دچار تغییرات غیرطبیعی شده‌اند، اما هنوز ماهیت تهاجمی پیدا نکرده‌اند. درمان‌های موجود شامل برداشتن بخش آسیب‌دیده با روش‌های جراحی کوچک، کرایوتراپی (انجماد بافت)، لیزر یا LEEP است که بسته به میزان و محل ضایعه انتخاب می‌شوند. پیگیری منظم پس از درمان، اهمیت ویژه‌ای دارد، زیرا احتمال بازگشت ضایعات وجود دارد و تنها معاینات و آزمایش‌های دوره‌ای می‌توانند این موضوع را به‌موقع شناسایی کنند. علاوه بر مداخلات پزشکی، توجه به عوامل خطر نیز ضروری است؛ ترک سیگار، استفاده از روش‌های محافظت در روابط جنسی، و واکسیناسیون HPV می‌تواند احتمال بروز مجدد ضایعات را کاهش دهد. نقش آگاهی‌بخشی در جامعه نیز انکارناپذیر است؛ هرچه زنان بیشتری اهمیت غربالگری را بدانند، احتمال تشخیص زودهنگام و درمان موفق بیشتر خواهد شد. در نهایت، رویکرد ترکیبی شامل پیشگیری، تشخیص و درمان سریع، بهترین راه برای حفظ سلامت دهانه رحم و پیشگیری از سرطان است.